ProjektyRafała .prv.pl

 

INFORMACJE WEJSCIOWE DO PROJEKTOWANIA PROCESU TECHNOLOGICZNEGO
Projektowanie procesów technologicznych jest podstawowym zadaniem biur technologicznych.
Do wykonania tego zadania technolog musi dysponować informacjami (bazą danych), do których zalicza się: dokumentację konstrukcyjną, program produkcyjny oraz środki produkcji.
Dokumentacja konstrukcyjna (pełna) zawiera:

• rysunek ofertowy,
• schemat kinematyczny,
• rysunek zestawieniowy całości,
• rysunek zestawieniowy zespołów, podzespołów,
• rysunki wykonawcze części,
• warunki techniczne projektowanego narzędzia oraz jego dokumentację techniczno-ruchową.

Całość dokumentacji konstrukcyjnej powinna być przyjęta przez jednego technologa - wytypowanego na kierującego pracą. On studiuje i analizuje wszystkie pozycje dokumentacji oraz udziela wyjaśnień technologom opracowującym procesy technologiczne poszczególnych części. Technolog "kierujący" "dzieli" części na możliwe do wykonania we własnym zakresie oraz do wykonania w kooperacji lub do zakupu.
Program produkcji to liczba wyrobów przewidziana do produkcji w określonej jednostce czasu (najczęściej 1 rok). Program produkcji najczęściej dzieli się na serie produkcyjne, których wielkość ma decydujący wpływ na opracowanie procesu. Rozróżnia się pięć rodzajów produkcji: jednostkową, małoseryjną, seryjną, wielkoseryjną, masową.
Produkcja małoseryjna ma te same cechy co produkcja jednostkowa, wielkoseryjna jest zaliczana do masowej.
Produkcja jednostkowa to pojedyncze wykonanie przedmiotów (niewielka liczba) jednorazowo. Bardzo prosty proces technologiczny (zwiększenie czasu przygotowawczo - zakończeniowego). W dużym stopniu występują operacje ręczne. Minimalizacja kosztów wykonania przy stosowaniu narzędzi i oprzyrządowania uniwersalnego
Produkcja seryjna - powtarzalne serie wyrobów. Charakteryzuje się specjalnym oprzyrządowaniem, dużą liczbą operacji. Obok obrabiarek uniwersalnych obrabiarki specjalizowane oraz mały udział obróbki ręcznej.
Produkcja masowa - duża liczba produkowanych wyrobów, przez dłuższy okres w sposób ciągły. Każda operacja jest związana z określonym stanowiskiem. Występują tu obrabiarki i urządzenia specjalne.

ŚRODKI PRODUKCJI
Opracowując proces technologiczny trzeba uwzględnić to, czy wyrób ma być produkowany na obrabiarkach i urządzeniach znajdujących się w zakładzie czy też mają być zainstalowane obrabiarki nowe. Proces technologiczny musi być dostosowany do konkretnych możliwości zakładu.
Łatwiejsze zadanie ma technolog, który może dobrać taką obrabiarkę, jaką uważa za najbardziej odpowiednią.
W doborze obrabiarki powinien się kierować produkcją określonego wyrobu przy najniższych kosztach.

DOKUMENTACJA TECHNOLOGICZNA
Dokumentacja technologiczna zawiera wszystkie niezbędne dane do prawidłowego przebiegu procesu technologicznego. Zakres dokumentacji i jej szczegółowość zależy od charakteru wyrobu, kwalifikacji załogi i wielkości produkcji (przede wszystkim).
W skład dokumentacji technologicznej wchodzi wiele pozycji. Do najważniejszych należą: karta technologiczna i instrukcja obróbki.
Kartę technologiczną wykonuje się dla konkretnego wyrobu. Stanowi opis operacji uzupełniony stanowiskami roboczymi dla każdej z nich oraz pomocy warsztatowych. Podaje się w niej czas przygotowawczo - zakończeniowy, czas jednostkowy oraz łączny czas wykonania operacji dla serii.
Dla produkcji jednostkowej i małoseryjnej karta technologiczna stanowi całość dokumentacji i dlatego poszczególne informacje są opisane szerzej (oprócz karty technologicznej dostarczona się także rysunek warsztatowy).
Górne wiersze są "informacyjnymi" i wypełnienie ich nie nastręcza trudności. W kolumnach pionowych podaje się: numer operacji i oznaczenie (systemy numeracji, pojedynczy, piątkowy lub dziesiętny) wydział i stanowisko (oznaczenie liczbowe, zgodne z PN lub umowne), wymienia się operację i krótko ich treść. W rubryce "oprzyrządowanie" podaje się numer instrukcji obróbki, w której znajdują się informacje szczegółowe.
Instrukcję obróbki sporządza się w celu podania treści operacji pracownikowi obsługującemu obrabiarkę. W karcie wyszczególnia się: stanowisko robocze, liczbę i kolejność zabiegów, warunki obróbki w poszczególnych zabiegach, niezbędne pomoce do wykonania operacji. Na szkicu powierzchnie obrabiane zaznacza się grubą linią, a naniesione wymiary są wymiarami końcowymi dla danej operacji.
Istotne jest podanie na szkicu sposobu ustalenia przedmiotu i jego zamocowania, do czego służą symbole umowne (wg PN). Sposób ustalenia i zamocowania podany przez technologa stanowi podstawę do projektowania uchwytu lub przyrządu dla danej operacji (albo ustalenia i zamocowania bezpośrednio na obrabiarce). Ogólny znak obróbki (prawa dolna strona szkicu) odnosi się do chropowatości powierzchni po dokonanych zabiegach.
Po prawej stronie instrukcji wpisuje się pomoce, uchwyty, przyrządy, narzędzia, sprawdziany wg PN oraz wg oznaczeń przyjętych w danym zakładzie.
Dodatkowymi dokumentami technologicznymi są:

• instrukcja uzbrojenia obrabiarki,
• instrukcja obróbki cieplnej,
• instrukcja obróbki galwanicznej,
• instrukcja kontroli,
• instrukcja montażu,
• karta kalkulacyjna i inne

Ćwiczenia do wykonania:
1.Zaprojektuj proces technologiczny do rysunku.
Koło zębate jak na rysunku, dobrać parametry obróbki, wymiary prefabrykatu, wybrać narzędzia i sposób obróbki.
2.Wykonaj dokumentację dowolnego projektu (przykłady do pobrania w dziale projekty).

 O MNIE